Unknown character set: 'windows' Zespół kameralny Cantate Domino

Zespół kameralny Cantate Domino

muzyka nam w duszy gra...

Strona główna | Wydarzenia, artykuły | Forum | Download | Ciekawe linki |
Nawigacja
Strona główna
Wydarzenia, artykuły
Forum
Download
Ciekawe linki
Galeria
Kontakt
Szukaj
Liturgia dnia
Ostatnie Artykuły
Maestro urodził się ...
"Totus Tuus" - III S...
Muzyczne Zaduszki 2015
LXX lecie Noworudzki...
Koncert kolęd i past...
IV niedziela Wielkiego Postu - niedziela "Laetare"

Ta niedziela akcentuje radość dla wszystkich, którzy miłują Zbawiciela.
On jest Wodą Życia, Zdrojem na pustyni - Źródłem z którego możemy czerpać.
Mówi o tym śpiew na wejście: Wody Jordanu weselcie się, nasz Zbawiciel przychodzi - Woda Życia, zdrój na pustyni.

W antyfonie, którą mszał podaje na wejście, czytamy również: Zbierzcie się wszyscy, którzy kochacie Jerozolimę.
Można to odnieść w sensie apokaliptycznym do Nowej Jerozolimy czyli Kościoła.
Na przygotowanie darów zaśpiewamy "Zgromadziła nas tu razem miłość Chrystusa,  weselmy się w nim i radujmy. Skoro wszyscy tu się gromadzimy, strzeżmy się tego, co nas rozdziela"

Pieśń na komunię powtarza słowa psalmu responsoryjnego: "Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, Jego chwała będzie zawsze na moich ustach. Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, oblicza wasze nie zapłoną wstydem. "

Tradycyjnie na zakończenie pieśń pasyjna.

Poniżej warto przeczytać ciekawy artykuł na temat pochodzenia tego święta:

IV niedziela Wielkiego Postu - niedziela "Laetare"

Cieszcie się, wy, którzy byliście smutni

IV Niedziela Wielkiego Postu nazywana jest niedzielą Laetare. Jej nazwa pochodzi od słów antyfony na wejście:

Laetare, Ierusalem: et conventum faci-te,
omnes qui diligitis eam:
gaudete cum laetitia, qui in tristitia fuistis :
ut exsultetis, et satiemini ab uberibus consolationis vestrae.

(Raduj się, Jerozolimo,
zbierzcie się wszyscy, którzy ją kochacie.
Cieszcie się, wy, którzy byliście smutni,
weselcie się i nasycajcie u źródła waszej pociechy.)


"Raduj się, wesel się Jerozolimo". To wezwanie do radości wydaje się czymś niezwykłym, jeśli zważymy na fakt, że właśnie jesteśmy na półmetku Wielkiego Postu. A jednak r11; w tym czasie pokuty słyszymy nawoływanie do tego, by się radować. Kościół odpowiada na to wołanie. Dziś kapłani przyodziewają różowe szaty, porzucają wielkopostny fiolet. Dziś też można ozdabiać ołtarz kwiatami i podczas liturgii używać instrumentów muzycznych.

Tradycja niedzieli Laetare sięga do początków chrześcijaństwa. Zanim bowiem ustalono 40-dniowy post, czas pokuty rozpoczynał się od poniedziałku po IV niedzieli dzisiejszego Wielkiego Postu. Niedziela Laetare była więc ostatnim dniem radości.

Od XVI wieku tego dnia, zwanego również "Niedzielą Róż", w Rzymie w Bazylice św. Krzyża papież święcił złotą różę i wręczał ją osobie zasłużonej dla Kościoła. Zgromadzeni w Bazylice wierni obdarowywali się kwiatami symbolizującymi piękno, ale i ból cierpienia.

Słyszymy dziś zachętę, aby odstąpić od wielkopostnej zadumy, aby cieszyć się i radość tę czerpać od Pana. Kolekta przypomina nam o tym, że już niedługo będziemy przeżywać prawdziwą wielkanocną radość, że dni wielkiego świętowania są już blisko. Słowa psalmu zachęcają:

Wysławiajcie ze mną Pana,
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.


Pan wysłuchuje naszych próśb, On nas uwalnia od złego, On jest naszą pomocą. Poznajemy dziś jeszcze inne oblicze Boga. Słuchamy Ewangelii o miłosiernym Ojcu, który nie potępia tych, którzy grzeszą, tych, którzy pogubili się na swych drogach. I równocześnie możemy tę dzisiejszą przypowieść potraktować jako opowieść o nas samych, jako zachętę do tego, byśmy nie bali się stanąć przed obliczem Ojca, który kocha nas takimi, jakimi jesteśmy naprawdę r11; słabych i grzesznych, wciąż upadających. Potrzeba tylko naszej prawdziwej skruchy. Potrzeba naszej szczerości, o czym mówi modlitwa po komunii: Boże, Ty oświecasz każdego człowieka na ten świat przychodzącego, oświeć nasze serca światłem swojej łaski, aby nasze myśli zawsze były godne Ciebie, a nasza miłość ku Tobie szczera.

Warto wsłuchać się w liturgię tej niedzieli, warto przyjąć tę ewangeliczną radość, płynącą ze świadomości, że czas pokuty ma nas prowadzić ku nawróceniu, ma oczyścić nasze serca, odrodzić nas, byśmy mogli stanąć przed Bogiem. Ten, który pojednał nas z sobą przez Chrystusa (z II czytania) oczekuje na nasze nawrócenie i przygarnia nas w swoim miłosierdziu.

Monika Mystkowska
(artykuł ze strony www.liturgia.dominikanie.pl)


Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Copyright © 2009

533196 Unikalnych wizyt | Engine: PHP-Fusion v6.01.18 | Coffee Time Theme by Gry Online